top of page

Έγινε ενημέρωση: 13 Ιαν

In the heart of the European Panorama, F.W. Murnau's 1927 silent film "Sunrise" (Η Αυγή) captivates viewers with its deep exploration of human emotions and connections. Recently, on November 20th at the French Institute, the film was brought to life in a remarkable experience as composers Michalis Nivolianitis and Vasilis Tzavaras provided a live musical score. Their performance showcased not only Murnau's timeless work but also the creativity of modern artists breathing new life into classic cinema.


This blog post highlights the essence of "Sunrise" alongside the innovative musical contributions that enhance the cinematic experience.


The Cinematic Brilliance of F.W. Murnau


F.W. Murnau is celebrated for his ability to express complex human emotions through film.

"Sunrise" stands out as one of his masterpieces, demonstrating his talent in storytelling through striking cinematography and powerful metaphors.


At its core, the film tells the story of a farmer and his wife who find themselves caught between mundane rural life and the seductive pull of urban temptation. Murnau employs innovative camera techniques, notably the interplay of light and shadow, to vividly depict the characters' emotional conflicts. The film is a rich tapestry of love, betrayal, and redemption, contributing to its status as a timeless reflection of human nature.


For instance, during a pivotal scene where the farmer contemplates leaving his wife, Murnau's use of darkness represents his inner turmoil. This emotional journey resonates deeply with audiences, highlighting the power of visual storytelling.


The Musical Landscape Created by Nivolianitis and Tzavaras


Michalis Nivolianitis and Vasilis Tzavaras began their collaboration as co-founders of the band Occasional Dream in the 1990s and early 2000s. This foundational partnership led to their 2012 album Apousia, marking a significant milestone in their discographic journey. From 2024 onwards, their collaboration has expanded into the realm of live interactive performances within the context of cinema and multimedia narratives, as part of the artistic-educational organization Weave Org.

Their ensemble featured a blend of piano, percussion, electronics, guitars, loops, and keyboards, creating a rich auditory experience that complemented the on-screen drama. Drawing from diverse musical styles such as electronic, post-rock, and ambient music, they crafted an immersive performance that echoed the film's emotional depth.

The orchestrations and the live improvisational approach created moments of tension, pauses, emotional intensity, and sonic spaces, functioning either counterpointedly or in parallel with the action. The music drew inspiration from electroacoustic and expressionist idioms, as well as minimalist expressions and orchestrations.




A Unique Collaboration: Birth of "Apousia"


The collaborative spirit of Nivolianitis and Tzavaras is clearly reflected in their 2012 project Apousia. This album highlights their creative and experimental approach to music, celebrating the concept of collaboration as a core element of their artistic expression.

Each track of Apousia reflects their shared musical philosophy, blending contemporary themes with timeless narratives. Building on this shared approach, they renewed their musical collaboration in 2024.


Apousia (c) 2012 Dna Label


The Future of Their Musical Journey


The audience at the French Institute not only enjoyed the concert but also got a glimpse of the future. It was announced that Nivolianitis and Tzavaras plan to release a new album in 2025, featuring the music recorded at the French Institute. This upcoming release aims to build on the foundations laid during the concert, further strengthening their commitment to innovating the cinematic experience through music, while proposing similar initiatives in Greece and abroad.


The Cultural Significance of Murnau's Work


Murnau’s "Sunrise" transcends the decades and resonates with contemporary audiences by exploring universal themes of struggle, happiness, and fulfillment. The film's exploration of existential questions becomes even more poignant when paired with Nivolianitis and Tzavaras’ emotive score.


This live performance serves as a tribute to Murnau’s artistry and showcases the potential for modern musicians to engage with classic cinema in profound ways. The combination of compelling visuals and evocative sounds invites the audience to reflect on life's complexities.


A Celebration of Artistic Evolution


The event at the French Institute on November 20th celebrated the connection between the past and the present. F.W. Murnau’s "Sunrise" remains a monumental film, highlighting the depth of human emotions through striking visuals and narrative complexity.


Similarly, the musical collaboration of Michalis Nivolianitis and Vasilis Tzavaras offers a fresh interpretation of these timeless themes. Their partnership and innovative sounds promise to make a lasting impact on the realms of film and music.


The interplay between visual storytelling and live musical accompaniment exemplifies the ongoing evolution of the arts, ensuring that the narratives of the past continue to resonate with future generations.




4 Προβολές0 Σχόλια

«ΟΝΕΙΡΟ…» Βασισμένο στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Σκηνοθεσία- Διασκευή: Φρόσω Λύτρα Εξωτερική αυλή του Κυβερνείου (Παλατάκι) Tετάρτη 12 έως και Κυριακή 23 Ιουλίου 2023 Μόνο για έντεκα παραστάσεις


Το «Όνειρο…», μια θεατρική παράσταση βασισμένη στο κλασικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», πρόκειται να παρουσιαστεί στην εξωτερική αυλή του Κυβερνείου (Παλατάκι) που βρίσκεται στον Δήμο της Καλαμαριάς, από τις 12 έως και τις 23 Ιουλίου, μόνο για έντεκα παραστάσεις.


Η παράσταση, της οποίας τη διασκευή και την σκηνοθεσία υπογράφει η σκηνοθέτις Φρόσω Λύτρα, είναι μια συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ και της ομάδας naan και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Δήμου Καλαμαριάς, της Εταιρείας Ελληνικών Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.


Η θεατρική ομάδα naan δημιουργήθηκε το 2011 από καλλιτέχνες που υπηρετούν διαφορετικά είδη τέχνης και αλληλοεπιδρούν στο θέατρο.

Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Μιχάλη Νιβολιανίτη και του Αλέξανδρου Χρηστάρα (DNA), ο χορός, το video art, η γλυπτική, η ζωγραφική και όλες οι εικαστικές συνεργάζονται προκειμένου να δημιουργήσουν πρωτότυπες παραστάσεις και εικαστικά γεγονότα σε σκηνικούς βιότοπους και απρόσμενα σημεία της πόλης, στοχεύοντας πάντα στην ψυχαγωγία του κοινού αλλά και σε μια βιωματική εμπειρία θέασης των θεατρικών δρώμενων.


Το «Όνειρο…», που διαδραματίζεται μέσα σε ένα παλάτι και το παρακείμενο δάσος, βρήκε τον φυσικό του βιότοπο στο Παλατάκι και τον υπέροχο προαύλιο χώρο του.


Το έργο είναι μια εμπνευσμένη, απολαυστική κλασική κωμωδία με διαχρονικά μηνύματα και προβληματισμούς που αντιστοιχούν στο σήμερα και είναι κατασκευασμένη από τον αξεπέραστο δημιουργό – μάστορα της θεατρικής γραφής, Ουίλιαμ Σαίξπηρ με άφθαρτα υλικά: Τον έρωτα, το πάθος, την μαγεία, το παιχνίδι - αλληλοεπίδραση των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων και κόσμων, τις πολλαπλές και μοναδικές δυνατότητες του χωροχρόνου που προσφέρονται στον απλό άνθρωπο μέσω των ονείρων και τέλος με το πλέον ακαταμάχητο όπλο που μπορεί να διαθέτει το ανθρώπινο μυαλό και που δεν είναι άλλο από το χιούμορ!


Συντελεστές

Σκηνοθεσία - Διασκευή: Φρόσω Λύτρα Σκηνικά - Κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης Πρωτότυπη μουσική: DNA (Μιχάλης Νιβολιανίτης, Αλέξανδρος Χρηστάρας) Χορογραφία: Αναστασία Κελέση Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου Bοηθός σκηνοθέτη: Ρέα Σαμαροπούλου Βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Χαρά Τσουβαλά Οργάνωση παραγωγής: Πέτρος Κοκόζης Εκτέλεση παραγωγής Ομάδας naan / Δημόσιες σχέσεις: Ρίτα Σίσιου Σχεδιασμός μακιγιάζ: Μαντώ Καμάρα Φωτογραφίες: Mike Rafail (That long black cloud) Διανομή: Μαίρη Ανδρέου (Μαστόρι), Ελένη Γιαννούση (Ερμία), Δημήτρης Διακοσάββας (Μαστόρι), Άννα Ευθυμίου (Ελένη), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Πουκ), Αλέξανδρος Ζαφειριάδης (Πουκ), Θάνος Κοντογιώργης(Μαστόρι | Αιγέας), Αναστασία Κελέση (Ξωτικό), Πολύδωρος Λαπιδάκης (Παιδί | Έρωτας), Κίττυ Μαργαρίτη (Ξωτικό), Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Μαστόρι), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Θησέας | Όμπερον), Σπύρος Σιδέρης (Μαστόρι), Μαρία Σολωμού (Τιτάνια), Γιάννης Σύριος (Λύσανδρος), Γιάννης Τσιακμάκης (Μαστόρι), Νίκος Τσολερίδης (Δημήτριος)








3 Προβολές0 Σχόλια
Εικόνα συγγραφέα: Michael NivolianitisMichael Nivolianitis


Η πολυβραβευμένη ταινία του Βασίλη Μαζωμένου Σε διανομή της NEW STAR από 16/03/2023 στο STUDIO new star art cinema Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της Αθήνας Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτο Ελληνικό φεστιβάλ Λονδίνου Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cinefantasy Βραζιλίας Athens Marathon IFF «Η "Εξορία" είναι το ταξίδι ενός ανθρώπου, ως ξένος, στη χώρα του. Η ιστορία χωρίζεται σε επεισόδια, όπως στα όνειρα ή στους εφιάλτες. Και διαβάζεται επίσης ανάποδα, υπό την έννοια ότι στο ταξίδι του ήρωα η αρχή και το τέλος έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Ο τίτλος αναφέρεται στην απώλεια του εαυτού και στην πλήρη αποξένωση, αφού ο ήρωας βιώνει στη χώρα του μια λαθραία ζωή.» -Βασίλης Μαζωμένος Η "εξορία" μέσα μας ως κραυγή στη λήθη του χρόνου , ένα ταξίδι στο όνειρο ή στην πραγματικότητα -DNA Trailer: https://vimeo.com/359339563 imdb Exile (2019) - IMDb https://www.imdb.com/title/tt10761128/ Εξορία (ταινία) - wikipedia https://el.wikipedia.org/wiki/Εξορία_(ταινία) Flick https://www.flickr.com/.../15566.../albums/72177720306451300

In.gr

https://www.in.gr/2023/03/11/life/culture-live/eksoria-istoria-enos-sygxronou-odyssea-o-efialtis-enos-kathimerinou-anthropou/

ΣΥΝΟΨΗ ΤΑΙΝΙΑΣ Πρόκειται για ταινία που ασχολείται άμεσα με την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομικής κρίσης μέσω του Άρη, ενός απελπισμένου άντρα, ο οποίος επιχειρεί να εγκαταλείψει την Ελλάδα με ένα - σχεδόν κατεστραμμένο- σκάφος. Μετά τη διάσωσή του από βέβαιο πνιγμό από την ακτοφυλακή, θα επιστρέψει ως ξένος στη χώρα του. Εκεί θα βιώσει κάθε είδους ακρότητα ως απόκληρος του συστήματος. Θα κλέψει, θα γίνει σκλάβος και θα σκοτώσει. Η ιστορία παραπέμπει σε μια σύγχρονη Οδύσσεια. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαζωμένος Σενάριο: Βασίλης Μαζωμένος Διεύθυνση φωτογραφίας: Φώτης Μήτσης Μοντάζ: Κώστας Τατάρογλου Ήχος: Αντώνιος Σαμαράς Μουσική: Μιχάλης Νιβολιανίτης, Αλέξανδρος Χριστάρας (DNA) Ηθοποιοί: Κατερίνα Τσάση Δέδε, Στέφανος Κακαβούλης, Αγγελική Καρυστινού, Δημήτρης Σιγανός Παραγωγή: Horme Pictures Παραγωγοί: Βασίλης Μαζωμένος Συμπαραγωγή: Vasilis Alatas Films Συμπαραγωγοί: Βασίλης Αλατάς, Βασίλης Κωνσταντιλιέρης Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη Σκηνικά: Δήμητρα Παναγιωτοπούλου Χρώμα:Έγχρωμο Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα Έτος Παραγωγής: 2019 Διάρκεια: 110´ Γλώσσα : Αγγλική, Ελληνική ΚΡΙΤΙΚΕΣ Ο Βασίλης Μαζωμένος, παίζοντας κρυφτό με το θεατή του, τον οδηγεί σε αλλόκοτους κόσμους που συχνά φλερτάρουν με το γκροτέσκο, ή άλλοτε με το δραματικό, το σοβαρό, το ακατανόητο στο οποίο προστίθενται περίτεχνες δόσεις ευπρόσδεκτου χιούμορ. -Élie Castiel Εκείνο που επιδιώκει, και τελικά καταφέρνει, ο Μαζωμένος είναι, μέσα από τα επεισόδια αυτά, να παρουσιάσει τους διάφορους τρόπους εκμετάλλευσης, ταπείνωσης και εξευτελισμού του νεοέλληνα, εξόριστου, όπως υποβάλλει και ο τίτλος της ταινίας, στην ίδια του τη χώρα, την Ελλάδα της κρίσης. -Νίνος Μικελίδης Ο Μαζωμένος από την αρχή αντιστρέφει την κατάσταση. Αυτό που φεύγει είναι Έλληνας γιατί η ζωή στην Ελλάδα έχει γίνει αβίωτη, τα πάντα έχουν καταρρεύσει, ηθικές αξίες δεν υπάρχουν, ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί ανεπανόρθωτα.Τι μας λέει, εν τέλει ο Βασίλης Μαζωμένος; Κάτι πολύ σημαντικό, πως δηλαδή ακόμη κι ο τόπος μας μπορεί να είναι εξορία." - Στράτος Κερσανίδης Με έναν συνδυασμό τυπικής μυθοπλασίας και ενθέσεων σκηνών της σύγχρονής μας Ιστορίας (να θυμίσω την σεκάνς με το ξύλο, τον εικονικό βιασμό με τους τύπους να τραγουδάνε τον εθνικό ύμνο της Γερμανίας), διάχυτη αναφορά πως οι περισσότεροι Έλληνες βρισκόμαστε σε πολλαπλών μορφών εξορία. Σκλαβιά, ξύλο, έγκλημα, ξένη οικονομική εξάρτησης, όλα αυτά δένουν μαζί. Κατ’ εμέ η καλύτερη μέχρι στιγμής ταινία του Βασίλη Μαζωμένου. - Αλέξης Δερμεντζόγλου "Το σύμπαν του Βασίλη Μαζωμένου είναι και πάλι εδώ, σ' ένα φιλμ πιο φιλόδοξο, πιο υπερβατικό, αλλά με όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά του σκηνοθέτη του: πολιτικός λόγος, ανθρωπιστική αγωνία, αισθαντική δραματοποίηση. Η «Εξορία» βλέπεται από την αντίθετη πλευρά του καθρέφτη (της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας) -Λήδα Γαλανού Ο (αντι)ήρωας του Μαζωμένου, ένας σύγχρονος ηττημένος Οδυσσέας, δεν είναι ένας απελπισμένος μετανάστης. Είναι ένας απελπισμένος, εξαθλιωμένος Έλληνας που προσπαθεί να διαφύγει από την ίδια του τη χώρα με μια βάρκα. Όμως διασώζεται από την ακτοφυλακή και τελικά περνά τα πάνδεινα σε μια εφιαλτική εκδοχή της Ελλάδας (ένα ανατριχιαστικό μέλλον; ή μήπως μια αλληγορία για το παρόν της;) όπου ο μόνος Θεός είναι τελικά ο Θεός του χρήματος, και η μόνη διέξοδος επιβίωσης είναι η κάθε λογής εκπόρνευση και ταπείνωση. -Ευάννα Βενάρδου

Την πρωτότυπη μουσική των Dna (Μιχάλης Νιβολιανίτης & Αλέξανδρος Χρηστάρας) μπορείτε να ακούσετε εδώ :





3 Προβολές0 Σχόλια
1
2
bottom of page